Siostra Türkana Şoray'a Nazan Şoray: Kiedy moja siostra została artystką...

Nazan Şoray opowiedziała o sobie nieznanym w programie „Żyje jak film” prezentowanym przez Hülyę Koçyiğit. Mówiąc o swoim życiu rodzinnym, Şoray stwierdziła, że ​​jej starsza siostra Türkan Şoray była trochę samotna, kiedy stała się sławna: „Nie mam na myśli tego, jak narzekać. „Byłem szczęśliwym dzieckiem” – powiedział.

W tym tygodniu gość programu TRT1 „Film Like Lives”, prowadzonego przez Hülyę Koçyiğit i gdzie co tydzień gości nowy sławny gość, to znane nazwisko. Nazan Soray stało się. Nazan Şoray, siostra Türkana Şoray, składała szczere oświadczenia. Şoray opowiedział o nim nieznanemu.

Mówiąc, że jest bardzo ciekawskim dzieckiem, Nazan Şoray stwierdziła, że ​​później zaczęła być trochę samotnym dzieckiem i powiedziała:

„Mogę powiedzieć, że kiedy moja siostra została artystką, byłam trochę samotna. Nie chcę narzekać. Mówię tylko, co jest, ale uważam się za szczęśliwego. Byłem szczęśliwym dzieckiem. Na nic nie narzekam. Kiedy byłem mały, chciałem być architektem. Nadal jestem ciekawa. Zapytał mnie: „Dlaczego nie chcesz być artystą filmowym jak twoja siostra?” Kiedy pytają: „Chcę wygodnie chodzić po ulicach. Powiedziałem, że podczas jedzenia bajgli chcę iść na piechotę i wsiąść do autobusu”.

Şoray, która po kinie zrobiła udany krok do branży muzycznej, powiedziała, że ​​sama nie wybrała muzyki.

„Umieszczali na scenie artystów, którzy odnieśli sukces w kinie. Była taka moda. Dostałam też ofertę sceniczną. Miałem obawy i zmartwienia. „Jak ten aktor filmowy będzie śpiewał na scenie?” Miałem dużo krytyki, a potem bardzo się starałem to ukryć”. Nazan Şoray wyraziła również krytykę, którą otrzymała w tym czasie.

Znana osoba stwierdziła:

„Kiedy wchodzisz na scenę, nie stawiają cię na miejscu piosenkarza. Słyszysz, co się mówi, nawet jeśli nie jest to mówione prosto w twarz. Wcześniej też mnie to nie obchodziło. „Tak, jestem artystą filmowym. Tymczasowo wykonuję tę pracę. Mówiłem. W kinie nic nie płacili. Zarabianie pieniędzy było prawie niemożliwe. Nie pamiętam, żebym w kinie dostała odpowiednią zapłatę. Ludzie myślą teraz „zarabiam własne pieniądze”. To też był czynnik. W końcu zarobisz na życie. Widziałem, że ci ludzie mówią: „Muszę ich zawstydzić”, wziąłem lekcje śpiewu i kontynuowałem”.