Ahmet Selcuk Ilkan ogłosił, że najbardziej żałuje swojej matki!

Poeta i autor piosenek Ahmet Selçuk İlkan wygłosił uderzające wypowiedzi na temat swojej matki w programie YouTube, którego był gościem. Ahmet Selçuk İlkan po raz pierwszy opowiedział o swoim bólu, mówiąc: „Jest smutna historia utraty matki”. Poeta i autor tekstów Ahmet Selçuk İlkan był gościem programu Haber Bane prowadzonego w tym tygodniu przez Gökay Kalaycıoğlu. Ahmet Selçuk İlkan, który również opowiadał o swojej rodzinie, głęboko poruszył wszystkich tym, co powiedział o swojej matce.

İlkan powiedział:

„Jestem ósmy w rodzinie 9 dzieci. Jestem dzieckiem. Byliśmy rodziną o bogatych marzeniach przeciwko całej biedzie. Mój ojciec chodził do szkoły podstawowej, ale mama nigdy nie chodziła do szkoły. Moje rodzeństwo mogło chodzić tylko do szkoły podstawowej. Wszystkie marzenia mojej rodziny spoczywały na moich barkach. Moja rodzina zwykła mawiać: „Przynajmniej Ahmet Selçuk powinien to przeczytać”. Moi dwaj starsi bracia byli fryzjerami, a mój ojciec najpierw pracował w fabryce, a później został naczelnikiem. Mój brat był w Niemczech, więc jak skończyłem liceum, pojechałem do niego. W tamtych latach zarówno pisałem, jak i studiowałem architekturę. Kiedy straciłam matkę, w zeszłym roku opuściłam wydział architektury i przyjechałam do Stambułu. Następnie ukończyłem studia na Wydziale Języka Niemieckiego i Literatury Uniwersytetu w Stambule."

Stwierdzając, że żałuje, że nie zrobił zdjęć ze swoją zmarłą matką, mistrz powiedział: „Mój ojciec chciał, żebym był lekarzem, a mama architektem. Pojechałam do Berlina, aby spełnić marzenie mojej mamy. Jest smutna historia utraty matki. Kiedy przyjechałem na dworzec w drodze do Niemiec, mama przytuliła mnie i powiedziała: „Obrażam się i obrażam przez ciebie. Mieliśmy zrobić razem zdjęcie – powiedział. Zlekceważyłem to, bo myślałem, że też zrobimy sobie przerwę. Nie mogłam znieść łez mamy, więc powiedziałam, że przyjadę i jak najszybciej odbiorę. Moja mama powiedziała: „A co, jeśli już się nie zobaczymy? Mam takie przeczucie – powiedział. Mój ojciec powiedział: „Zeynep, nie denerwuj Ahmeta. Nie rozmawiajmy o takich rzeczach - powiedział. Niestety, gdy pojechałem do Niemiec, nie otrzymałem żadnych listów od mamy. Słyszałem, że straciliśmy matkę po bolesnym telefonie od ojca. Doświadczyłem tego bólu przez całe życie. Mamy tylko czarno-białe zdjęcie zrobione w młodym wieku.

Żałuję, że moja mama nie widziała takiego, kiedy byłem na scenie. Chciałabym kupić mamie prezent na Dzień Matki. Myślę, że to jeden z największych czynników wzmacniających moje spojrzenie na poezję. Największą spuścizną pozostawioną dzieciom przez rodziców jest miłość i wspomnienia. Kiedy takie rzeczy przychodzą na myśl, nawet słowa są niewystarczające. Opisując mnie, mówią „Poeta separacji”. Zgadza się, zerwania znam na pamięć. Kiedy ludzie przegrywają, lepiej rozumieją życie i kochają. Właściwie jestem poetą przegranych, a nie separacji.