Nad gruzami zawisły balony dla dzieci, które straciły życie w trzęsieniu ziemi w Hatay!
Miscellanea / / April 03, 2023
Ogün Abi Child w Hatay, która jest jedną z prowincji dotkniętych trzęsieniem ziemi, które miało miejsce w Kahramanmaraş, Członkowie stowarzyszenia, wydarzenie, które zwraca uwagę wszystkich na dzieci, które straciły życie w trzęsieniach ziemi. Rozpoczęty.
KLIKNIJ TUTAJ, ABY OBEJRZEĆ WIDEO Z WIADOMOŚCI OGLĄDAĆepicentrum Kahramanmaraten, który... 7.7 I 7.6trzęsienie ziemiJedno z najbardziej dotkniętych województw Hatay stało się. Podczas gdy akcje poszukiwawczo-ratownicze powoli dobiegały końca, w większości zniszczonych budynków zaczął pracować sprzęt budowlany. Adana'z Antiochiazbliża się do Brat Oguna Dziecko Stowarzyszenie jej członkowie rozpoczęli pracę, która przyciągnęła uwagę wszystkich.
Hatay
POWIĄZANE WIADOMOŚCIMała dziewczynka śpiąca na ramieniu żołnierza bolała serca: To ramię, na którym kładziesz głowę, to państwo!
„STRACIŁEM DUŻO MOICH ANIOŁÓW TUTAJ”
Członkowie stowarzyszenia, którzy zidentyfikowali wraki dzieci, które straciły życie, pokolorowali te wraki balonpowiesili. Założyciel stowarzyszenia
Ogun Sever Okur do tej pracy zaczęli „Straciłem tu wielu moich aniołów. Rozwieszamy balony w imieniu dzieci, które tu straciły życie. Każdy balon tutaj reprezentuje dziecko.” używał zwrotów.
„...STARAMY SIĘ TWORZYĆ WSPOMNIENIA DZIECI”
Mówiąc, że próbują dostarczyć te balony w całym Hatay, Okur powiedział: „Staramy się zachować pamięć o dzieciach, które straciły życie. Szkoda, że nie możemy oddać tych balonów w dziecięce rączki. Niestety straciliśmy nasze dzieci. To było przedszkole, aw budynku mieszkało zbyt dużo dzieci. Planujemy powiesić te balony wszędzie tam, gdzie się dotkniemy i gdzie mieszkają dzieci. on dodał.
Stowarzyszenie Dziecka Brata Ogun
Stwierdzając, że brali udział w akcjach poszukiwawczych i ratunkowych w Adanie i Hatay w pierwszym tygodniu wielkiego trzęsienia ziemi, Okur użył następujących wyrażeń, opisując ból, jakiego doświadczyli: „Kiedy dostałem martwe ciała każdego dziecka, część mnie pękła. W ciągu tych kilku dni postarzałem się chyba ze 20 lat. Nie da się opisać tego bólu. Nie da się zmierzyć bólu ich rodziców. Wszyscy zachowują się tak, jakby to było normalne, ale ból pogarsza się z każdym dniem. Z gruzów wychodzą dziecięce zabawki i kapcie. Tego bólu nie da się opisać”.
Stowarzyszenie Dziecka Brata Ogun