Komentarz Festiwalu Filmowego Złota Pomarańcza dziennikarza i pisarza Alego Eyüboğlu: „Odwołanie Złotej Pomarańczy jest dziełem całkowicie krótkowzrocznego kierownictwa”.

Co należy zrobić po raz 60. w 100. roku Rzeczypospolitej Festiwal Filmowy Złota Pomarańcza w Antalyiz „Przepisy prawne” Dziennikarz Pisarz, który wyraził swoją opinię na temat unieważnienia certyfikatu z selekcji Ali Eyüboğlu, jasmine.com'z Muge CakmakW swoim oświadczeniu skierowanym do:

Anulowanie „Złotej Pomarańczy” to dzieło całkowicie krótkowzrocznego kierownictwa. Burmistrz gminy metropolitalnej Antalya Muhittin Böcek zwolnił już dyrektora artystycznego i głównego dyrektora artystycznego tego zespołu. Zapowiedział, że na pewno zorganizuje festiwal w 2023 roku. Ale głównym problemem jest to; W ciągu ostatnich 20 lat, czyli po dojściu do władzy partii AK, na festiwalach zapoczątkowano taki trend. Festiwale poddały się kinom artystycznym i filmowcom. Innymi słowy, przez lata w Adanie i Antalyi w kasie występowali tacy ludzie jak Türkan Şoray, Fatma Girik, Hülya Koçyiğit, Tarık Akan, Kadir İnanır. Choć twórcy filmów zostali nagrodzeni, uwzględniono także aktorów filmów, które w ostatnich latach nie miały nawet premiery. nabierający. Festiwale przejęli więc niezależni filmowcy. Dlatego też trend zapoczątkował festiwale, w których uczestniczyli ci niezależni filmowcy, zwłaszcza po wydarzeniach w Gezi. Odbiorca dedykuje swoją nagrodę osobie, która była więźniem podróżującym, lub osobie, która straciła życie podczas tych wydarzeń... Niestety, w ostatnich latach kraj ten uległ polaryzacji. To znaczy, szanuję to, kiedy dedykuję tę nagrodę Berkinowi Elvanowi i odbieram nagrodę za niego, ale pozwolę sobie też zgłosić jedną osobę i powiedzieć, że otrzymuję tę nagrodę dla Yasina Börü. Niech jedna osoba powie: „Otrzymuję tę nagrodę dla legend kina tureckiego, Öztürka Serengila, Ayhana Işıka, Belgina Doruka”. Innymi słowy zamienił się w festiwale, które nie wspierają wartości kina tureckiego, a jedynie chronią tych, którzy wyróżniają się działaniami antyrządowymi. Dlatego też, gdy festiwal wyklucza z selekcji film dokumentalny, wycofuje się całe jury, a wszystkie filmy poddawane są testowi „jeśli dokument istnieje, to jesteśmy, jeśli nie istnieje, to nas nie ma”. Odtąd te festiwale są teraz przeznaczone dla kina ogólnego; Oznacza to, że będą doświadczać tych problemów, dopóki nie obejmą wszystkich filmów, niezależnie od tego, czy są to filmy komercyjne, filmy kasowe czy filmy artystyczne”.