Co to jest zaburzenie obsesyjno-kompulsywne? Jakie są objawy zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych?

Jeśli rozwiniesz zachowanie przeciwko powtarzającym się myślom i schronisz się w tym zachowaniu jako tarcza ochronna, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne może być najczęstszą chorobą psychiczną. Zbadaliśmy wszystko, co zastanawiasz się nad tą chorobą, która negatywnie wpływa na życie społeczne danej osoby. Więc czym jest zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i jakie są jego objawy? Sposoby widzenia zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, które uważane jest za główną podstawę problemów ze zdrowiem psychicznym, było w przeszłości postrzegane przez naukowców jako jeden z rodzajów zaburzeń lękowych. Jednak później ustalono, że obsesyjno-kompulsywny jest podstawowym problemem zdrowotnym, który może powodować różne choroby. Obsessive odnosi się do ludzi, którzy ciągle powtarzają tę samą myśl i mają na jej punkcie obsesję. W tym samym czasie ktoś, kto rozwija jakiekolwiek zachowania, aby pozbyć się tych myśli, jest również nazywany kompulsywnym. Innymi słowy, w przypadku tego typu choroby osoba ma zarówno zaburzenia intelektualne, jak i zaburzenia zachowania. Ponieważ ludzie ciągle powtarzają swoje uczucia strachu, niepokoju i niepokoju, stają się obsesyjni. Te myśli i zachowania, które są jak rutyna życiowa, są również powszechne w sytuacjach społecznych. Stan ten staje się poważniejszy, ponieważ pacjenci często nie przyznają się do swoich problemów zdrowotnych. Jeśli nie będzie leczona w przyszłości, zaprasza również na różne choroby. Pacjent, który stara się przejawiać różne zachowania, aby zmniejszyć stres i pesymistyczny nastrój, zmusza do siebie.

PRZYCZYNY OBSESYWNYCH ZABURZEŃ KOMPULSOWYCH:

Podobnie jak w przypadku wszystkich chorób psychicznych, nie wiadomo dokładnie, dlaczego pojawia się obsesyjno-kompulsywność. Jednak niektóre negatywne powikłania, które rozwijają się w układzie nerwowym z powodu niedoboru witamin, mogą prowadzić do takich chorób. Zmniejszone neurony w układzie nerwowym nie mogą wysyłać sygnałów do niezbędnych części ciała, co negatywnie wpływa na funkcjonowanie mózgu. Ponadto czynniki środowiskowe, takie jak tłumione emocje, nagła śmierć czy rozstanie bliskiej osoby, społeczne Częste zmiany środowiska, poważne urazy doświadczane w latach dziecięcych powodują pojawienie się tej choroby. może.

JAKIE SĄ OBJAWY ZABURZENIA OBSESYWNEGO?

Objawy mogą się różnić w zależności od osoby. Jeśli jednak objawy są wymienione ogólnie, ludzie mają zarówno obsesję, jak i własny nastrój. Bycie kontrolującym jest ich najbardziej charakterystyczną cechą. Powtarzają zachowanie, które robią, aby się zrelaksować. Zwykle w nastroju emocjonalnym. Choć nie chce, walczy z negatywnymi myślami. Próbuje obrócić tę wojnę w dowolnym kierunku, ale między nią przeżywa ciężkie załamanie emocjonalne. Oprócz niepewnej i zbyt podejrzliwej postawy jest albo zbyt aspołeczny, albo zbyt towarzyski. Ten stan emocjonalny, który jest często widoczny u młodzieży, może powrócić w wieku dorosłym, jeśli nie zostanie odpowiednio wyleczony. Ponadto choroba w porównaniu do mężczyzn kobietaW s. Ogólnie objawy są;

Nie myśl, że jego otoczenie jest zawsze brudne

Strach, że stanie się coś złego

- Mając skrajną obsesję na punkcie sprzątania

- Unikanie dotykania miejsc lub rzeczy, których ludzie dotykają, ale także niechęć do dotykania ludzi

Liczenie rzeczy, w których chodzi lub siedzi

- Sterowanie drzwiami i oknami w sposób ciągły

Powtarzanie chęci wzięcia prysznica lub umycia rąk i stóp 

- Odczuwanie różnych emocji, takich jak płacz, krzyk lub irytacja, z nadmiernymi emocjami w brudnych miejscach.

CZYM JEST DIAGNOZA I LECZENIE ZABURZEŃ OBSESYWNYCH?

Nawet jeśli jest to jedna z najczęściej badanych chorób, ostateczny test nie został opracowany. Istnieją metody opracowane przez lekarza specjalistę w oparciu o to, co powiedział pacjent. Zaleca się terapię behawioralną po rozpoznaniu, która pojawia się, gdy pacjent odkryje własne różnice. Aby zmniejszyć przesadne i obsesyjne myśli, zapewnia się, że osoba stawia czoła swoim trudnościom. Dodatkowo, zwiększając poziom hormonu serotoninowego w mózgu, stosuje się farmakoterapię ułatwiającą pracę układu nerwowego.