Chodzi od drzwi do drzwi, ucząc kobiety w wiosce czytania i pisania.

Hazal Ateş Özden, lat 26, nauczycielka w klasie w dystrykcie Varto w Muş, dobrowolnie kształci analfabetki w swojej wiosce.

Özden, który od 3 lat jest autoryzowanym nauczycielem w wiosce oddalonej o 48 km od centrum, jest dobrym nauczycielem swoich uczniów. Oprócz walki o wykształcenie zdobył serca wszystkich dzięki komunikacji, którą nawiązał z mieszkańcami wioski. wzruszające. Özden, który pomaga mieszkańcom wioski na miarę ich możliwości i nie zostawia ich samych w ich szczególne dni, jest w wiosce osobą piśmienną. kobietaWalczy o zwiększenie liczby ludzi.

Oddana nauczycielka, która krąży po domach z tablicą, którą w wolnych chwilach zabiera ze sobą, udziela kobietom lekcji według ustalonego przez siebie programu. Özden, który czasami gromadzi kobiety, a czasami chodzi do domów jedna po drugiej, jest czytelnikiem 11 kobiet. pomogła mu nauczyć się pisać i przyczyniła się do samorozwoju dziesiątek przeszkolonych wcześniej osób. przedstawione.

„KOCHAM JAK MOI UCZNIOWIE SIĘ NAUCZYLI”

Özden powiedział, że próbował ich czegoś nauczyć, spotykając się z rodzicami po szkole iw weekendy. Wyjaśniając, że jest zadowolony z pracy w wiosce i że ma dobre relacje z ludźmi, Özden powiedział:

„Daję analfabetom edukację od podstaw, staram się, aby te, które wcześniej chodziły do ​​szkoły, mogły osiągnąć poziom czytania. Dobrze, że spotykam się z kobietami i coś im daje. Oboje zapewniamy edukację i miło spędzamy czas w przyjaznej atmosferze przy herbacie i kawie. Kobiety nie mogą przychodzić do szkoły z powodu dzieci i prac domowych. Dlatego biorę swój łupek, chodzę od drzwi do drzwi i odwiedzam ich. Zapraszają mnie do swojego domu z ciepłym przyjęciem. Ten proces przebiega dobrze, mam nadzieję, że uda mi się dotrzeć do większej liczby kobiet i dotknąć ich dusz”.

Stwierdzając, że przywracana jest pewność siebie kobiet, które uczą się czytać i pisać, Özden użył następujących stwierdzeń:

„W tym okresie uczyłam 11 kobiet czytać i pisać. Mogą prowadzić własną działalność bez uzależnienia od nikogo innego. Kiedy kobiety uczą się czytać i pisać, cieszę się tak, jakby moi uczniowie nauczyli się czytać. Bardzo mi się podoba, że ​​kiedy idą na targ czy do szpitala, potrafią o siebie zadbać, nie pytając nikogo. Mój poprzedni rodzic, którego uczyłem, powiedział, że umie czytać i że teraz jest w stanie zarządzać własnym procesem, a ja jestem bardzo szczęśliwa. Oboje czytamy książki i czasami rozmawiamy ze sobą z kobietami, które spotykamy w domu. Dla mnie też dobrze wyglądają”.

"NASZ NAUCZYCIEL PRZYCHODZI DO NASZYCH DRZWI I UCZY NAS"

Ceyhan Baykara, 45 lat, mieszka we wsi Tepe, nauczyciel Powiedział, że nauczył się czytać i pisać. Stwierdzając, że stopniowo się poprawiał i zaczął pisać wiadomości przez telefon, Baykara powiedział:

„Ponieważ moje dzieci studiują w innej prowincji, nie mogłem do nich wysłać SMS-a. Dzięki naszemu nauczycielowi dowiedzieliśmy się wszystkiego. Teraz mogę z łatwością czytać i pisać. Czytam lepsze książki. Kocham naszego nauczyciela Hazala. Jesteśmy bardzo zadowoleni, jeśli chodzi o drzwi. Nie możemy chodzić do szkoły z powodu naszych dzieci i prac domowych. Nasz nauczyciel Hazal przychodzi do naszych drzwi i uczy nas. Nie mam już trudności z czytaniem książki. Nie mogliśmy tego zrobić wcześniej”.

Yasemin Baykara, mama 3 dzieci „Możemy z łatwością udać się do szpitala bez niczyjej pomocy. Nasz nauczyciel pracuje w tej szkole od 3 lat i przychodzi do naszego domu i uczy nas. Uważamy go za członka rodziny, a on nie widzi nas jako obcych”. powiedział.