Jakie są psychologiczne skutki trzęsienia ziemi dla dzieci? Jak sobie z nimi radzić?

Podczas gdy klęski żywiołowe, takie jak trzęsienia ziemi, powodują problemy psychologiczne u dorosłych, mają bardziej traumatyczny wpływ na dzieci. Jakie są psychologiczne skutki trzęsienia ziemi dla dzieci? Jakie są sposoby radzenia sobie ze skutkami trzęsienia ziemi? Oto wszystkie szczegóły...

Podczas gdy poważne katastrofy, takie jak trzęsienia ziemi, które mogą powodować wstrząsy, utratę życia i mienia, mogą mieć traumatyczne konsekwencje zarówno dla dorosłych, jak i dzieci, skutki te mogą stać się trwałe. Zwłaszcza jeśli dzieci nie mają wiedzy o takich klęskach żywiołowych problemy czy to w pewien sposób, czy też zagnieżdżając się w podświadomości powodują wielkie problemy w późniejszych wiekach. mogłoby być. Z tego powodu eksperci zaprosili rodziców do podjęcia zadania informowania swoich dzieci o klęskach żywiołowych, takich jak trzęsienia ziemi i powodzie. Z drugiej strony eksperci przekazali informacje o psychologicznych skutkach trzęsienia ziemi dla dzieci i sposobach radzenia sobie z nimi. Ten

AktualnościW naszym badaniu zebraliśmy psychologiczne skutki trzęsienia ziemi dla dzieci i sposoby radzenia sobie z nimi od ekspertów.

Jakie są psychologiczne skutki trzęsienia ziemi dla dzieci?

NASILENIE STRACHU PO TRZĘSIENIU ZIEMI U DZIECI OKREŚLA RODZAJ DOŚWIADCZENIA.

To normalne, że dzieci boją się podczas trzęsienia ziemi i po nim. Nasilenie tego strachu zależy od sposobu przeżywania wydarzenia. Eksperci przypisują wskazówki do zrozumienia, jak dzieci czują się w takiej sytuacji, kontrolując te reakcje:

Gdzie przeżył trzęsienie ziemi, z kim? intensywność i czas trwania trzęsienia ziemi, temperament dziecka i traumatyczne przeżycia z przeszłości...

Sposoby radzenia sobie ze skutkami trzęsienia ziemi u dzieci

DZIECI W PRZEDSZKOLE NAJBARDZIEJ NARAŻAJĄ NA TRAUMY!

Małe dzieci, które nie osiągnęły jeszcze wieku szkolnego, mają trudności z wyrażeniem sytuacji, w której się znajdują i przeżywaniem swoich emocji, ponieważ mają trudności ze zrozumieniem wydarzeń. Niestety wydarzenia najbardziej dotykają grupę wiekową, która nie jest w stanie w pełni wyrazić tego, co czuje. Wspólną cechą dzieci w wieku przedszkolnym jest to, że poczuwają się do odpowiedzialności za wszelkie negatywności. „Stało się to przeze mnie”, „Stało się, ponieważ źle się zachowałem lub wkurzyłem mamę” stają się równie egoistyczne. Z drugiej strony dziecko w wieku szkolnym lepiej zrozumie możliwe konsekwencje klęsk żywiołowych, takich jak trzęsienia ziemi, jeśli zostanie poinformowane. Jednak u dzieci w tym wieku „Co się stanie ze mną i moją rodziną?” mogą pojawić się pytania i wątpliwości.

Ponadto strach przed utratą lub inny niepokój jest oczekiwany i obserwowany u dzieci z powodu szokujących i niszczycielskich klęsk żywiołowych, takich jak trzęsienia ziemi. W tym procesie jest kilka rzeczy, które rodzice powinni zrobić, aby dziecko czuło się bezpiecznie.

POWIĄZANE WIADOMOŚCIJak wytłumaczyć dzieciom trzęsienie ziemi? Ruch „Collapse-Track-Hold” podczas trzęsienia ziemi

Eksperci wymieniają rzeczy, które należy wziąć pod uwagę, aby dzieci znów poczuły się bezpiecznie po trzęsieniu ziemi:

• Sposób radzenia sobie z lękiem przez rodzica oraz środowisko domowe to najważniejsze reprezentacje w zmaganiach dziecka z lękiem.
  
• Dzieci nie powinny być narażone na rozmowy o trzęsieniu ziemi, wiadomości i obrazy. Zamiast tego należy stworzyć atmosferę zaufania, udzielając dziecku jasnych i zwięzłych informacji.
  
• Tworząc atmosferę zaufania, skuteczne jest głaskanie dziecka po plecach lub włosach, trzymanie go za rękę, nawiązywanie kontaktu wzrokowego.
  
• Jeśli dziecko niechętnie wraca do domu, spróbuj stopniowo się do tego przyzwyczaić. Rodzic nie powinien przejawiać postawy obojętnej, protekcjonalnej, surowej, lekceważącej wobec postawy dziecka.
  
• Należy wziąć pod uwagę myśli i uczucia dziecka związane z trzęsieniem ziemi.
  
• Najczęstszym błędem popełnianym przez rodziców jest myślenie, że ich dzieci czują się tak, jak oni, lub oczekiwanie, że one będą się czuć tak, jak oni.
  
• Ponieważ obszar zaufania dziecka jest wstrząśnięty, możliwe jest, że dziecko pokaże reakcje z poprzednich okresów, co nazywa się „regresją”. Regresja to postawa dziecka, taka jak ssanie kciuka lub obgryzanie paznokci, ciągłe przywiązanie do rodziców i nieosamotnienie. W takich okresach jakość snu i higiena mogą ulec pogorszeniu, ponieważ dziecko ma trudności z zasypianiem lub często budzi się w nocy, nawet jeśli to robi. Rodzice muszą działać, uznając, że jest to potrzeba emocjonalna. W takim przypadku rodzice muszą działać w sposób, który ani nie będzie trzymał się z dala od dziecka, ani nie sprawi, że dziecko przylgnie.